Οι περιπέτειες του Α vol. IΙ

Ιστορικό: Μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το ενδεδειγμένο μίγμα μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η σχολική ζωή ετοιμάζεται να μεταβεί από την ψηφιακή στην φυσική της έκφραση. Στο πλαίσιο αυτό, συζητείται η εκπόνηση self tests για τους μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ο Α. έχει απορίες.

Δ: Αγάπη μου, είναι πιθανό να κάνουμε τεστ στον εαυτό μας για να δούμε ότι όλα πάνε καλά.

Α: Και πότε θα βγαίνει το αποτέλεσμα;

Δ: Άμεσα

Α: Άρα το self test είναι και rabitt test! 😜

Read more »

Οι περιπέτειες του Α vol. I

Ιστορικό: Το πεμπτάκι ζητά από τον Α. να κάνει μια ζαβολιά. Η συζήτηση συναντά το αδιέξοδο στην ακόλουθη αστεία αλλά και καθηλωτική στιχομυθία.

Δ: Μα καλά, αν σου ζητήσει το πεμπτάκι να κάνεις ναρκωτικά θα το κάνεις;

(παύση 10 δευτερολέπτων)

Α: Τι εννοείς να κάνω ναρκωτικά; Να παρασκευάσω ή να δοκιμάσω;

Read more »

Πόσο αντιπροσωπευτική είναι η αποτύπωση της εξάπλωσης του COVID-19;

Λαμβάνοντας υπόψη τον συνολικό αριθμό κρουσμάτων (2011 σήμερα Παρασκευή 10.04.2020) και την χωρική τους κατανομή στην Ελλάδα (Νομός Καρδίτσας: 0 κρούσματα) (Πηγή: https://lab.imedd.org/covid19/), ας μου επιτραπεί μια αντιστοιχία.

Αυτός είναι ένας χάρτης που δημιούργησα, βασιζόμενος σε δεδομένα από το Υπουργείο Υγείας (περίοδος αναφοράς 1961 - 2001), για να αποτυπώσω την ιδιαίτερη γεωγραφία των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων της Λεϊσμανίασης (ΚΑΛΑ ΑΖΑΡ). Όσο πιο έντονο είναι το κόκκινο χρώμα τόσο περισσότερα είναι τα περιστατικά. Τον χρησιμοποιώ στο πλαίσιο του προγράμματος μη τυπικής περιβαλλοντικής εκπαίδευσης του ΠΕΣΥΔΑΠ, ώστε να εξηγήσω μια παραδοξότητα: Γιατί εμφανίζονται μεγαλύτερες συγκεντρώσεις κρουσμάτων στον Νομό Αττικής (κατά προσέγγιση 28 κρούσματα/ 100.000 πολίτες), σε σχέση με το σύνολο των συγκεντρώσεων σε όλους τους υπόλοιπους Νομούς (κατά προσέγγιση 1,5 κρούσμα/ 100.000 πολίτες);

(Είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου Ευρώ που απευθύνω στους μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα). 

Μήπως είναι ο πληθυσμός; Μπορεί ο Νομός Αττικής να είναι ο μεγαλύτερος πληθυσμιακά στην Ελλάδα, ωστόσο οι υπόλοιποι Νομοί αθροιστικά υπερτερούν και άρα θα έπρεπε να είχαν περισσότερα κρούσματα. Μήπως είναι τα ιδιαίτερα κλιματολογικά χαρακτηριστικά; Ναι, αλλά δεν δικαιολογούν αυτήν την χωρική κατανομή. Η υπογραφή στην επιταγή του ενός εκατομμυρίου Ευρώ πηγαίνει σε όποιον απαντά "Έρευνα" (ευτυχώς κανείς μέχρι τώρα). Πράγματι, στον Νομό Αττικής εδρεύουν ιδρύματα που για την περίοδο αναφοράς προήγαγαν την έρευνα (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ κα). Στο πλαίσιο αυτό, γίνεται προφανές ότι με την πραγματοποίηση μαζικότερων διαγνωστικών τεστ ανά την Επικράτεια η χωρική έκφραση του φαινομένου θα ήταν διαφορετική. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στη συγκεκριμένη περίπτωση το παθογόνο μπορεί να ανευρίσκεται σε μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, χωρίς όμως να προκαλεί νόσο.

Αντίστοιχα, η αποτύπωση της εξάπλωσης του COVID-19 είναι πιο αντιπροσωπευτική στον βαθμό που γίνονται πιο μαζικά διαγνωστικά τεστ. Αλλιώς παγιδευόμαστε σε παραδοξότητες.

Read more »

Πώς οι πόλεις μπορούν να συμβάλλουν στην χαρτογράφηση της διασποράς του COVID-19

Οι πόλεις, ως δυναμικά προσαρμοζόμενα στις ανάγκες της συλλογικής διαβίωσης σύνολα, αποτελούν τόσο μέρος σύνθετων προκλήσεων όσο και απάντηση σε αυτές. Αναμφίβολα, μια από τις σημαντικότερες είναι η διαχείριση του δημόσιου χώρου με ζητούμενη την αύξηση της ανθεκτικότητας των πόλεων. Όμως, πώς μπορούν οι πόλεις να απορροφήσουν μια αλλαγή που σχετίζεται με την εκδήλωση ενός κύματος επιδημίας, όπως συμβαίνει με αυτήν που προκαλεί η μετάδοση του COVID-19, ώστε να μεταβούν σ’ ένα νέο επίπεδο ισορροπίας; Οι επιστήμες του χώρου και ιδιαίτερα ο χωρικός σχεδιασμός αποδεικνύονται χρήσιμα εργαλεία στο πλαίσιο αυτό, αναλύοντας και περιγράφοντας τις κατευθύνσεις των προτάσεων για την προσαρμογή σε νέα δεδομένα. 

Αποτελεί ιστορικό γεγονός ότι οι ασθένειες διαμορφώνουν, σ’ ένα βαθμό, την χωρική οργάνωση των πόλεων. Ο εκσυγχρονισμός των αποχετευτικών συστημάτων είναι η χωρική ανταπόκριση των πόλεων σε επιδημίες χολέρας κατά τον 19ο αιώνα. Και η απάντηση βασίζεται στη γνώση. Για την περίπτωση της επιδημίας χολέρας στο Λονδίνο του 1854 η γνώση αντλήθηκε από την πρωτοποριακή χαρτογραφική αποτύπωση των κρουσμάτων που εισήγαγε ο φυσικός John Snow (βλ. εικόνα Πηγή: arcgis.com) 

Στην Ελλάδα η προσέγγιση της κεντρικής διοίκησης για την καταγραφή και στατιστική αποτύπωση της διασποράς του COVID-19 εδράζεται στην διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων κυρίως σε μεγάλους σε ηλικία πολίτες και πολίτες που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Η προσέγγιση αυτή αποκλείει, σ’ ένα βαθμό, πολίτες που ανήκουν σε νεότερες ηλικιακές ομάδες, με αποτέλεσμα η καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης να είναι ελλειμματική. 

Η Αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να συμβάλει στην κατεύθυνση ανάπτυξης μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας για την εξέλιξη της διασποράς του COVID-19 με την χαρτογραφική αποτύπωση των εν δυνάμει κρουσμάτων, ώστε να μελετηθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και η ιδιαίτερη γεωγραφία της διασποράς. 

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολίτες παραμένουν στις οικείες τους εξαιτίας της θέσπισης του μέτρου απαγόρευσης της κυκλοφορίας, στελέχη των κοινωνικών υπηρεσιών (με βάση την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 14.03.2020 μπορούν να ενισχυθούν με προσωπικό) και των συμβεβλημένων με την Αυτοδιοίκηση επαγγελματιών υγείας θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις, ώστε να καταγραφούν όσοι πολίτες αναπτύσσουν ύποπτα συμπτώματα. Ασφαλώς η διαδικασία αυτή θα πραγματοποιείται σε συμφωνία με το πλαίσιο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Με βάση τα αποτελέσματα της χαρτογραφικής και στατιστικής επεξεργασίας των πρωτογενών δεδομένων, θα μπορούσαν να διενεργηθούν, σε συνεργασία με την κεντρική διοίκηση, δειγματοληπτικά τεστ, με στόχο την αποτύπωση ενός πιο αντιπροσωπευτικού χάρτη διασποράς. 

Η ανάγκη χαρτογραφικής αποτύπωσης της διασποράς είναι προτεραιότητα, ΄ώστε να μπορέσει να είναι αποτελεσματικότερη η αμυντική πολιτική. Και οι πόλεις μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στο πλαίσιο αυτό.

Read more »

Ένα ψάρι που το έλεγαν Ζαχαριά

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια ονειρική και μοναχική παραλία.

Μια κοπέλα μόλις έχει βγει από την θάλασσα, αποφασισμένη να μοιραστεί το μοναδικό στιγμιότυπο του βυθού που - πριν από λίγο - έχει αιχμαλωτίσει με την υποβρύχια κάμερά της. Πριν προλάβει να στεγνώσει, έχει ήδη καρφώσει το δάκτυλό της στην οθόνη του κινητού της, διατάζοντάς το να επεξεργαστεί την εικόνα και να εντοπίσει τις ιδανικές ρυθμίσεις φωτισμού και κοντράστ. Επιλέγει με αστραπιαίες κινήσεις το αγαπημένο της φίλτρο. Ένα πονηρό φως λάμπει στα μάτια της. Ναι, τα κατάφερε! Το αποτέλεσμα είναι τέλειο! Πλέον δεν απομένει τίποτε άλλο πέρα από τη δημοσίευση της εικόνας. Ώσπου ξαφνικά, η έκπληξη διαδέχεται την ευφορία. Γιατί υπάρχει κάτι που δεν έχει προσέξει. Ένα απροσδιορίστου είδους ψάρι έχει παρεισφρήσει ως απρόσκλητος επισκέπτης και έχει στρογγυλοκαθίσει στην μέση της φωτογραφίας. Πώς τόλμησε; Αναρωτήθηκε. Έδεσε τα χέρια της στο στήθος προβληματισμένη για το πώς μπορεί να δικαιολογήσει την παρουσία του στη διαδικτυακή κοινότητα. Μα τι ψάρι είναι αυτό επιτέλους;

Ο δροσερός Σεπτέμβρης ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της. Η απάντηση θα δωθεί μέσα από την εφαρμογή Fishtagram, σκέφτηκε. Πρόκειται για το αποτέλεσμα ενός Ευρωενωσιακού έργου, το οποίο κατ’ αντιστοιχία του Instagram, επενδύει στις εικόνες. Επιτρέπει, λοιπόν, στους χρήστες του να επικοινωνούν τις εμπειρίες τους από καταδύσεις και αλιευτικές δραστηριότητες, «ανεβάζοντας» σχετικές είκονες. Κομίζει, ωστόσο, προστιθέμενη αξία, καθώς αποτελεί μια μικρή εγκυκλοπαίδεια για τα αλιευτικά εργαλεία, τις αλιευτικές ζώνες, τους αλιευτικούς πόρους και τα όριά τους. Από την άλλη, επιτρέπει στις αρμόδιες αρχές να εμπλουτίσουν τη δεξαμενή των θαλάσσιων δεδομένων και να προωθήσουν αποτελεσματικότερα τον συμμετοχικό και προσαρμοστικό σχεδιασμό.

Η προσέγγιση αυτή αντανακλά, σ’ ένα βαθμό, και τις προτεραιότητες που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) σε σχέση με την θαλάσσια πολιτική. Αύξηση της θαλάσσιας γνώσης μέσα από την έρευνα και την καινοτομία, ευαισθητοποίηση, συμπερίληψη όλων των ενδιαφερόμενων μερών στις αποφάσεις, μεγιστοποίηση της αειφόρου χρήσης των θαλασσών και των πόρων τους, βελτίωση της ποιότητας ζωής στις παράκτιες περιοχές και ασφαλώς η αύξηση της προβολής της «θαλάσσιας Ευρώπης», συνιστούν κυρίαρχους στόχους που προσδιορίζουν την θαλάσσια πολιτική.

Μάλιστα, η συγκυρία είναι τέτοια που επιτρέπει την ικανοποίηση αυτών των στόχων μέσα από την ανάπτυξη δράσεων και την υποστήριξή τους από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (European Maritime and Fisheries Fund | EMFF) , που είναι το ταμείο για τη θαλάσσια και αλιευτική πολιτική της ΕΕ και που επιστρατεύεται για τη συγχρηματοδότηση έργων που εντάσσονται στα επιχειρησιακά προγράμματα των κρατών - μελών, αλλά και από τα ανταγωνιστικά προγράμματα της ΕΕ. Για την περίοδο 2014 – 2020 αυτή η προοπτική μεταφράζεται σε νούμερα για την περίπτωση της Ελλάδας σε περίπου 389 εκ. Ευρώ από το EMFF, συν ό,τι «κάτσει» από τη δεξαμενή των 120 δις Ευρώ των ανταγωνιστικών προγραμμάτων. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια σημαντική αναπτυξιακή διέξοδο σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από περιορισμένες χρηματοδοτικές ευκαιρίες. Για τον λόγο αυτό το ερώτημα που τίθεται δεν είναι αν μπορούμε να μην αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες αυτές, αλλά αν έχουμε την πολυτέλεια να μην τις αξιοποιήσουμε.

Και εκτός όλων αυτών, πώς αλλιώς θα μαθαίναμε ότι το ψάρι της ιστορίας ονομάζεται Ζαχαριάς Αλμυρής, το χάσταγκ που χρησιμοποιήθηκε ήταν το #Aphanius_almiriensis και ότι η εικόνα «ψάρεψε» περίπου 200 likes.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό news247.gr  

Read more »

Μιλώντας στους μεγάλους για τους μικρούς

Το κινητό τηλέφωνο χτυπά και στην οθόνη του εμφανίζεται ένας άγνωστος σε μένα συνδυασμός αριθμών. Στην άλλη άκρη της γραμμής μια αγχώδης ανδρική φωνή συστήνει τον ιδιοκτήτη της. Πρόκειται για τον σύνδεσμο του Υπουργείου Παιδείας με τους εκπαιδευτικούς των φορέων που αναπτύσσουν δράση στην δομή φιλοξενίας των προσφύγων του Σκαραμαγκά. Αφού προλογίζει το γεγονός ότι γνωρίζει τη δραστηριότητά μου, συνεχίζει εξηγώντας τον τρόπο που βρήκε το κινητό μου, μου ανακοινώνει την ανάγκη άμεσης εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών στο πεδίο της περιβαλλοντικής επιστήμης και ολοκληρώνει λέγοντας "Θα σε περιμένουμε αύριο, Δημήτρη". Όλα αυτά εκτυλίχθηκαν σε λιγότερο από ένα λεπτό.

Μεγάλη πρόκληση. Αλλά και μεγάλη η χαρά για το γεγονός ότι μπορώ να βοηθήσω με τις γνώσεις μου τους φίλους από τους μακρινούς τόπους να κατανοήσουν το πώς αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον σε τούτον εδώ τον τόπο. Τι δικαιώματα και τι υποχρεώσεις έχουμε. Η ανταπόκριση ήταν μοναδική. Το ίδιο και η εμπειρία. Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει εντονότερο συναίσθημα για έναν εισηγητή από το να πυροδοτεί με την εισήγησή του ερωτήσεις. Όταν μάλιστα αυτό συνδυάζεται με ένα αίσθημα προσφοράς, τότε πρόκειται για εκπαιδευτική κορύφωση.

Για την ιστορία η φωτογραφία έχει τραβηχτεί λίγο πριν εισέλθω στη δομή. Τι κρίμα που απαγορεύονται οι φωτογραφήσεις εντός της δομής, μιας και δεν μπόρεσα να αιχμαλωτίσω στην αιωνιότητα το αμέσως επόμενο στιγμιότυπο, το οποίο με οδήγησε σε με μια διασκεδαστική διαπίστωση: παρά τα διαφορετικά ερεθίσματα, η συγκολλητική ουσία των πολιτισμών μας είναι η μουσική! Ναι η μουσική! Ορισμένοι από τους φίλους που φιλοξενούνται στη δομή απολάμβαναν τον χειμερινό ήλιο, γυμνάζοντας παράλληλα με βάρη το κορμί τους υπό τους ήχους του Νίκου Βέρτη!

Read more »

Make it or Break it

Make it or Break it λοιπόν; Εκτιμώ ότι ΠΡΕΠΕΙ να κυκλωθει η επιλογη Make it με ανεξιτηλο μελάνι. Με την συμπλήρωση Make it better. Και αυτό μπορεί να επιδιωχθει μόνο με την Ελλαδα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ουσιαστικες διεκδικήσεις μεσα απο την συμμετοχή στα θεσμικά της οργανα. Δεν είναι δυνατόν να απορρίπτεται το πιο πετυχημένο διεθνώς peacekeeping project. Δεν μπορει να παραγνωριζεται η πρωτοπορία του στην περιβαλλοντικη πολιτικη. Η αναπτυξιακή του δυναμική. Οι καταστατικές του αρχές. Δυστυχώς ο πυρήνας του κλονιζει συγκυριακα το κοινωνικό εγχείρημα για πρόοδο και ανάπτυξη, με την προώθηση του δημοσιονομικου φονταμενταλισμου. Για τον λόγο αυτό το GrekIN ειναι απαραίτητο συστατικό για μια συνθετικη διατύπωση των προτεραιοτητων που θα πρέπει να αναληφθουν, προκειμένου να υπηρετηθει το κοινωνικό συμβόλαιο της ενωμενης Ευρώπης.

Read more »

Κάτι δικά μου

Ξεκινάς κάτι από το μηδέν. Υπάρχει όραμα. Και όρεξη. Τρως τα μούτρα σου στην πορεία επειδή εμφανίζονται χίλια δυο εμπόδια. Δεν το βάζεις, όμως, κάτω. Είσαι μόνος. Ε και; Σηκώνεις τα μανίκια, σφίγγεις τα δόντια και εστιάζεις στον στόχο. Τα καταφέρνεις. Παράγεις έργο. Καταξιώνεσαι. Προκαλείς θαυμασμό. Και ζήλια. Αν δεν το κατάλαβες, μόλις φθάσαμε στο σημείο που θα πρέπει να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Αρχίζει, λοιπόν, το γνωστό θέατρο του παραλόγου και ένας μίζερος χαρτοπόλεμος, που αποσκοπεί στην κονιορτοποίηση υγιών εγχειρημάτων. Θέλεις να βγάλεις κάποιον ανταγωνιστή από την μέση; Κάνε το με στιλ. Όχι με ψέυδη. Όχι μέσω τρίτων. Πώς μπορούμε να οραματιζόμαστε ευρωπαϊκά μοντέλα όταν το ένστικτο της ρουφιανιάς και το στοιχείο του κομπλεξισμού είναι τόσο έντονα;

Ξέρω, ξέρω. Μόνος μου τα γράφω και μόνος μου τα καταλαβαίνω. Έπρεπε όμως. Το είχα ανάκη

Read more »

Από τα Τίρανα με αγάπη (για το περιβάλλον)

Πρωταπριλιά στα Τίρανα. Τώρα που το διαβάζω μοιάζει ακόμη περισσότερο υπερβατικό. Κι όμως συνέβη! Ως μια παράλληλη πραγματικότητα, καθώς αυτό που κυριαρχεί στις συζητήσεις, πίσω στην πατρίδα, είναι οι αριθμοί. Οι αριθμοί που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την μείωση των εισοδημάτων, την φτώχεια, την ανεργία, αλλά και τον λογαριασμό. Τον λογαριασμό που καλείται η δική μου γενιά και οι νεότερες να πληρώσουν για τις δημοσιονομικές εκτροπές που προηγήθηκαν. Είναι προφανές ότι οι αριθμοί αυτοί και η ρητορική που τους ενσωματώνει δυναμώνουν αγωνίες για την επιβίωση και πυροδοτούν το ενδιαφέρον για το περιβάλλον. Αυτό το ενδιαφέρον προσπαθήσαμε να τονώσουμε μέσα από την πρώτη δράση του διαβαλκανικού δικτύου της Αυτοδιοίκησης με έμφαση στην υλοποίηση περιβαλλοντικών πολιτικών (www.elain.eu). Η οικογενειακή φωτογραφία μαρτυρά την επιτυχία της δράσης, μιας και στο τέλος κυριάρχησαν τα χαμόγελα. Αυτό που δεν αποκαλύπτει το στιγμιότυπο, όμως,  είναι η αγωνία για συνεννόηση σε επιμέρους ζητήματα που προηγήθηκε. "Να προτάξουμε την υλοποίηση πολιτικών για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης" φώναζαν οι εκπρόσωποι της πόλης της Νις της Σερβίας. "Αυτά τα κάνουμε εμείς εδώ και 20 χρόνια" η ελληνική αμετάφραστη μουρμούρα. "Σε τι ακριβώς προσπαθούμε να συμφωνήσουμε" να αναρωτιέται ο αδιάβαστος εκπρόσωπος της πόλης του Σαράγεβο της Βοσνίας. Και όλες αυτές οι ριπές των τοποθετήσεων να εισπνέονται από τον μεταφραστή και να μεταποιούνται σε ένα κράμα αλβανικών - ελληνικών, το οποίο σερβιριζόταν χαμηλόφωνα ως μετάφραση ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ στην αλβανική και ελληνική αντιπροσωπεία. Κι όμως! Με υπομονή καταφέραμε να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε, για να συσφύξουμε τις σχέσεις μας, ακόμη περισσότερο, λίγο αργότερα σε ένα από τα 24/7 open BARs της πόλης των Τιράνων. Την επόμενη μέρα, μάλιστα, επιχειρήσαμε να κάνουμε ποδήλατο μέσα στην πόλη των Τιράνων για να διαδηλώσουμε την ανάγκη υιοθέτησης φιλικών προς το περιβάλλον τρόπων μετακίνησης. Και τα καταφέραμε (και να περάσουμε το μήνυμα και να επιβιώσουμε από την μανία κακόκεφων οδηγών)! Λίγο αργότερα θα αναχωρούσαμε για τους προορισμούς μας με την υπόσχεση να δουλέψουμε πάνω στην συμφωνία και να την εξελίξουμε ακόμη περισσότερο μέχρι την επόμενη δράση. Επιστρέφουμε σοφότεροι και διαφορετικοί! Γιατί όταν αφήνουμε έναν τόπο πάντα γυρίζουμε λίγο διαφορετικοί στο σπίτι. Ίσως γιατί ένα κομμάτι μας παραμένει στον τόπο αυτό για πάντα.

Read more »

Αναζητειται εργοδοτικο προοδευτικο προσημο

Είναι γεγονός ότι στα πλαίσια του δημοσιονομικού φονταμενταλισμού, που έχει εισαχθεί στους κόλπους της ελληνικής οικονομίας, περνούν σε δεύτερο πλάνο κρίσιμες κοινωνικές αναγκαιότητες.

Μια τέτοια είναι η ισότιμη κοινωνική ένταξη των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, μέλη των οποίων εξαιτίας της κοινωνικής ή και προσωπικής τους βιογραφίας βρίσκονται σε συγκριτικά μειονεκτικότερη θέση, όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα στην εργασία. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι άνεργοι αποφυλακισθέντες, καθότι κοινωνικός στιγματισμός, κοινωνικές ανισότητες, εσωστρέφεια, απελπισία και οικογενειακά δράματα συνθέτουν ένα σκοτεινής απόχρωσης μωσαϊκό, που απαντάται σε μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας και αποτελεί τροχοπέδη στην είσοδό τους – με δίκαιους όρους – στην αγορά εργασίας.

Την αδυναμία αυτή προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε μέσα από την λειτουργία της Αναπτυξιακής Σύμπραξης «ΕΠΑΝΟΔΟΣ», η οποία έχει ιδρυθεί στα πλαίσια του Ν. 4019/2011 (ΦΕΚ 216/Α) και έχει συσταθεί με σκοπό την επανένταξη 60 αποφυλακισθέντων, που διαμένουν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και του Πειραιά. Το σχέδιο επικεντρώνεται στην υποστήριξη των ωφελουμένων για τη σύζευξη της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας, ενώ το αντικείμενο του σχεδίου είναι η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, ως αποτέλεσμα διάγνωσης εξειδικευμένων τοπικών αναγκών και ανάδειξης των αναπτυξιακών δυνατοτήτων στις περιοχές παρέμβασης. 

Πλέον βρισκόμαστε σ’ ένα κρίσιμο στάδιο, στο οποίο οι εκπαιδευμένοι - πάνω σε περιβαλλοντικό αντικείμενο και στις νέες τεχνολογίες γραφείου - ωφελούμενοι πρέπει να κεφαλοποιήσουν την εκπαίδευσή τους και να απορροφηθούν από φορείς της Αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα. 

Για τον λόγο αυτό, απευθύνουμε έκκληση: 

1. Σε φορείς της Αυτοδιοίκησης και του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. 

Η Αυτοδιοίκηση την περίοδο της κοινωνικοοικονομικής κρίσης αποτελεί τον θεσμικό πυλώνα – τοπικής κλίμακας – διαφύλαξης της κοινωνικής αλληλεγγύης με το εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικών δομών και υπηρεσιών. Ιδιαίτερα οι Δήμοι αποτελούν τη βαθμίδα διακυβέρνησης που βρίσκεται εγγύτερα στον πολίτη και ως εκ τούτου μπορούν να συντελέσουν στην καταπολέμηση των ανισοτήτων, αλλά και στην προώθηση μίας πραγματικά δημοκρατικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, η Αυτοδιοίκηση, αξιοποιώντας τις αρμοδιότητές της και σε συνεργασία με ολόκληρο το φάσμα των τοπικών φορέων δύναται να συμβάλλει στην ανάσχεση της ανεργίας, στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού, την υποστήριξη ευάλωτων κοινωνικά ομάδων και την διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής. Κατά συνέπεια, θεωρούμε σκόπιμο οι Δήμοι, που εντάσσονται χωρικά στο σχέδιο που εφαρμόζεται, να εξετάσουν το ενδεχόμενο κάλυψης των πιθανών κενών που υπάρχουν στις δομές τους/ ή και να εμπλουτίσουν τους, μέσα από την αξιοποίηση μελών της ομάδας στόχου. 

2. Σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής τους ευθύνης αλλά και για αντισταθμιστικούς κοινωνικούς λόγους, να κάνουν ένα άλμα προόδου και να προχωρήσουν σε προσφορά εργασίας στα μέλη της ομάδας στόχου. Με δεδομένο ότι οι φορείς του ιδιωτικού τομέα είναι οντότητες, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το κοινωνικό σύνολο, καθώς πέρα από τα στενά όρια της παραγωγικότητας και οικονομικής λειτουργίας τους, ενδιαφέρονται για την βελτίωση της ποιότητας ζωής του κοινωνικού συνόλου που επηρεάζεται από την δράση τους, θεωρούμε εξαιρετικά κρίσιμη την συμβολή τους στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού. 

Η επιτυχής προσπάθεια για ομαλή επανένταξη σε μια κοινωνία ήδη αρκετά αποστασιοποιημένη από κάθε τι που δεν την αφορά – έστω και ενός ατόμου – μπορεί να λειτουργήσει ως ελκτικός φάρος για όλους εκείνους – τους κοινωνικά υπεύθυνους – με τους οποίους αξίζει κανείς να χαράξει τους νέους δρόμους της αλληλεγγύης και της προσφοράς. 

Read more »