Κάτι δικά μου

Ξεκινάς κάτι από το μηδέν. Υπάρχει όραμα. Και όρεξη. Τρως τα μούτρα σου στην πορεία επειδή εμφανίζονται χίλια δυο εμπόδια. Δεν το βάζεις, όμως, κάτω. Είσαι μόνος. Ε και; Σηκώνεις τα μανίκια, σφίγγεις τα δόντια και εστιάζεις στον στόχο. Τα καταφέρνεις. Παράγεις έργο. Καταξιώνεσαι. Προκαλείς θαυμασμό. Και ζήλια. Αν δεν το κατάλαβες, μόλις φθάσαμε στο σημείο που θα πρέπει να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Αρχίζει, λοιπόν, το γνωστό θέατρο του παραλόγου και ένας μίζερος χαρτοπόλεμος, που αποσκοπεί στην κονιορτοποίηση υγιών εγχειρημάτων. Θέλεις να βγάλεις κάποιον ανταγωνιστή από την μέση; Κάνε το με στιλ. Όχι με ψέυδη. Όχι μέσω τρίτων. Πώς μπορούμε να οραματιζόμαστε ευρωπαϊκά μοντέλα όταν το ένστικτο της ρουφιανιάς και το στοιχείο του κομπλεξισμού...

Read more »

Από τα Τίρανα με αγάπη (για το περιβάλλον)

Πρωταπριλιά στα Τίρανα. Τώρα που το διαβάζω μοιάζει ακόμη περισσότερο υπερβατικό. Κι όμως συνέβη! Ως μια παράλληλη πραγματικότητα, καθώς αυτό που κυριαρχεί στις συζητήσεις, πίσω στην πατρίδα, είναι οι αριθμοί. Οι αριθμοί που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την μείωση των εισοδημάτων, την φτώχεια, την ανεργία, αλλά και τον λογαριασμό. Τον λογαριασμό που καλείται η δική μου γενιά και οι νεότερες να πληρώσουν για τις δημοσιονομικές εκτροπές που προηγήθηκαν. Είναι προφανές ότι οι αριθμοί αυτοί και η ρητορική που τους ενσωματώνει δυναμώνουν αγωνίες για την επιβίωση και πυροδοτούν το ενδιαφέρον για το περιβάλλον. Αυτό το ενδιαφέρον προσπαθήσαμε να τονώσουμε μέσα από την πρώτη δράση του διαβαλκανικού δικτύου της Αυτοδιοίκησης με έμφαση στην...

Read more »