Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Φοβου τους Τουπαμαρος


Στο άκουσμα της προεκλογικής δέσμευσης της κυρίαρχης, πλέον, συνιστώσας του κυβερνητικού σχήματος για κατάργηση του "Νόμου Ραγκούση", είχα παραξενευτεί. Ωστόσο, η σύγχυση που προκαλούσε ο πρόλογος της αντιμετώπισης του μεταναστευτικού μέσω της διαγραφής ενός νόμου που αναφέρεται στην ιθαγένεια, κινούσε υποψίες ότι η συγκεκριμένη εξαγγελία στόχευε στην δημιουργία αναχώματος εις βάρος του ακροδεξιού μπλοκ.

Κι όμως... Η προγραμματική αυτή θέση αρχίζει να σχηματοποιεί νομική υπόσταση στον υπέρ πάντων υποκριτικό ξενοφοβικό αγώνα. Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάζεται τα χρόνια νόμιμης παραμονής στη χώρα που αποτελούν προϋπόθεση για δυνατότητα υποβολής αίτησης για πολιτογράφηση να αυξηθούν από επτά χρόνια (πέντε για όσους είχαν κάνει αίτηση πριν από τη δημοσίευση του νόμου Ραγκούση) σε 10 χρόνια.

Σε ό,τι αφορά την ιθαγένεια, που χορηγείται αυτομάτως στα παιδιά νόμιμων μεταναστών που διαβιούν στη χώρα, η προϋπόθεση των πέντε χρόνων νόμιμης παραμονής πριν από τη γέννηση του παιδιού αναμένεται να αυξηθεί σε οκτώ χρόνια.

Εκτός όλων των άλλων που βιώνουν την αδικία, παρακαλώ, όλα τα μικτά ζευγάρια να ευχαριστήσουν τους Τουπαμάρος της "μεταναστευτικής" πολιτικής. Δεν έχει πλάκα όταν η ζωή είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Χρειάζεται λίγη παραπάνω περιπέτεια για να βιώσεις το νόημά της. Για τον λόγο αυτό κοινωνικός αποκλεισμός και το σκληρό πρόσωπο του κράτους παίρνουν μεγαλύτερη παράταση ζωής.

Αφιερωμένο

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Το στοιχημα της επομενης ημερας chapter #1


Ο χώρος της Αυτοδιοίκησης και Αυτοοργάνωσης θεωρώ ότι είναι το στοίχημα της επόμενης ημέρας. Η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει δείξει ότι η αναπτυξιακή δυναμική σε τοπική κλίμακα είναι αξιοσημείωτη. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να θωρακιστεί το Αυτοδιοικητικό περιβάλλον μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις, που με μια πρώτη προσέγγιση αφορούν:

1. Στην υποστήριξη καινοτόμων και βιώσιμων αναπτυξιακών δράσεων. Χαρακτηριστικό αντιπαράδειγμα η εμμονή στην επιχορήγηση αναπλάσεων πλατειών. Η Αυτοδιοίκηση οφείλει να ξεπεράσει το αδιέξοδο δίπολο διοικητικών – πολιτικών πράξεων και να εντάξει στην προγραμματική της αντζέντα ουσιαστικές αναπτυξιακές δράσεις με πριβαλλοντικούς όρους. Η δημιουργία ενός ετήσιου αθροιστικά μοριοδοτούμενου πίνακα από την κεντρική διοίκηση σε συνεργασία με τις υπρεσίες της Ε.Ε., προϊόντος των αναπτυξιακών δράσεων των φορέων της Αυτοδιοίκησης, μπορεί να λειτουργήσει ως συμπληρωματικός δείκτης – εκτός των πληθυσμιακών κριτηρίων – για την κατανομή των πόρων από τα κρατικά και κυρίως ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία.

2. Στην υποστήριξη δράσεων που ξεπερνούν τα μονοσήμαντα διοικητικά όρια ενός Δήμου, αλλά απαιτούν συνεργασία περισσότερων Αυτοδιοικητικών μονάδων, ώστε το αποτέλεσμα να διαχυθεί σε μεγαλύτερη μερίδα πολιτών.

3. Στην ακόμη μεγαλύτερη αποκέντρωση υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων, που θα τυγχάνουν όμως ουσιαστικού κεντρικού ελέγχου, με αξιολόγηση και χρονοδιαγράμματα.

4. Συμμετοχή σε τοπικά και περιφερειακά θεσμοθετημένα δίκτυα της Ε.Ε., ώστε να συνδιαμορφώνονται πολιτικές, που έχουν εφαρμογή και στην Ελλάδα.

5. Δημιουργία των κατάλληλων δομών, ώστε τα υπηρεσιακά στελέχη να μπορούν να αξιοποιήσουν το επιστημονικό τους υπόβαθρο. Κατ’ αντιστοιχία των Γενικών Διευθυντών της κεντρικής διοίκησης, κρίνεται σκόπιμο να υπάρξει πάγια υπηρεσιακή συνδρομή στις Γενικές Γραμματείες. Επίσης, μπορεί να εξεταστεί το σενάριο της μικτής πολιτικής και υπηρεσιακής διοίκησης των Αυτοδιοικητικών μονάδων, με επιστημονικά καταρτισμένους υπηρεσιακούς παράγοντες να καταλαμβάνουν κομβικές θέσεις αντιδημάρχων.

6. Στην ενσωμάτωση του εθελοντικού κινήματος στους κόλπους της Αυτοδιοίκησης χωρίς να υποβαθμίζεται η υπηρεσιακή διάσταση. Η θεσμική κατοχύρωση της εθελοντικής προσφοράς είναι κρίσιμη. Είναι αδιανόητο να μην επιτρέπεται στους φορείς της Αυτοδιοίκησης να παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους εθελοντές που συμμετέχουν στην υλοποίηση προγραμμάτων τους.

Novi Sad calling

Διαβάζοντας την συνέντευξη του ιδρυτή του EXIT Festival Bojan Boskovic σε ελληνικό ηλεκτρονικό μέσο, με θέμα την εξωστρέφεια του my precious προϊόντος του, διαπιστώνω πόσο στρεβλή μπορεί να γίνει η εικόνα για έναν ουδέτερο και αποστασιοποιημένο παρατηρητή. Την στιγμή που ο Σέρβος επιχειρεί να προσδώσει πολιτική υπόσταση στο δημιούργημά του, δημιουργώντας συνειρμούς με την μαοϊκή πολιτιστική αντζέντα, μεγάλο μέρος της κοινωνίας του Novi Sad βάζει περιφρονητικά το δάκτυλο στον οισοφάγο.

Αν είχα να διαλέξω κάτι μεταξύ πολιτιστικής επανάστασης και κρίσης, θα διάλεγα το κουτί Β ντριμπλάροντας τον Mr. Zong. Παρότι η συμμετοχή ξένων brandname συγκροτημάτων είναι εντυπωσιακή, εντούτοις οι μουσικές σκηνές του φεστιβάλ χωροθετούνται εντός του ιστορικού φρουρίου (Petrovaradin fortress) της πόλης - σε αντιστοιχία θα μπορούσαμε να φανταστούμε ένα Rock Wave να διεξάγεται στην Ακρόπολη - και γίνεται έρμαιο στις ορέξεις 40.000 και πλέον εκστασιασμένων θεατών, εκ των οποίων περίπου 8.000 είναι Βρετανοί, με ότι και αν συνεπάγεται αυτό. Αντιπαρέρχομαι του γεγονότος ότι η δημοτική αρχή έχει βάλει στο ισοζύγιο αξιών το πολιτιστικό μνημείο και το φεστιβάλ και συνεχίζω. Ο χώρος εγκατάστασης των κατασκηνωτών εντοπιζόταν μέχρι πρότινος στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημιακού συγκροτήματος της πόλης - στις παραδουνάβιες όχθες. Ωστόσο, οι ανάγκες στέγασης έχουν διαφοροποιηθεί, καθώς το κοινό άρχισε να πολλαπλασιάζεται με το πέρασμα των χρόνων. Προϊόντος αυτής της εξέλιξης οι διοργανωτές επιλέγουν να εγκαταστήσουν τα καραβάνια εντός των τοιχών του ιστορικού φρουρίου, την στιγμή που σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα το camp όχι μόνο δεν στήνεται μέσα στο μνημείο - σύμβολο της πόλης, αλλά τοποθετείται εκτός αστικού ιστού.

ΥΓ: Με αυτά τα δεδομένα, είναι δυνατόν να μην το έχει ένα παράπονο ο Morissey με το θέατρο Λυκαβηττού;

ΥΓ2: Πληροφορίες που θέλουν τον Μίλαν Γκούροβιτς να έχει απαγάγει και μυήσει στελέχη της εθνικής ομάδας της χώρας στους ρυθμούς του φεστιβάλ, ελέγχονται ως ανακριβείς.